Krijn Peter Hesselink is a Dutch poet, novelist, and translator. He first drew attention with his energetic delivery of his poetry at poetry slams, and won the Dutch Poetry Slam Championship in 2006. These four poems, translated from the Dutch by Claudette Sherlock, are from three of his collections. The original follows the English translation.
Man of God
The walls I choose as my skin
are solid as your sunken cheeks
now that you have carried your cross to here
and are outside, endlessly wondering
whether to knock on the door
when I put my ear against the stones
I can hear the wheezing of your breath
when I close my eyes I can see in you
the child that waited at the door to where
my father sat in contemplation
I knew what to do, first knock on the door
then at the threshold say what I wanted
the building blocks, which I would use to rebuild
his study, and then smash that temple
to pieces with God’s forceful hand
Man van God
De muren die ik als mijn huid verkies
zijn stevig als je ingevallen wangen
nu je tot hier je kruis hebt meegesleept
en buiten eindeloos blijft weifelen
of je wel aan mag kloppen
als ik mijn oor tegen de stenen leg
hoor ik het suizen van je ademhaling
als ik mijn ogen sluit zie ik in jou
het kind dat wachtte voor de deur waarachter
mijn vader zat te denken
ik wist wat me te doen stond, eerst aankloppen
dan op de drempel zeggen wat ik wilde
de blokkendoos, waarmee ik zijn werkkamer
straks na zou bouwen om die tempel dan
met vaste hand van God in puin te slaan
Uit: Toondoof (2018)
~
Love’s complaint
I don’t know what it is, you say, goblins
jumping around our bed when I
nibble your earlobe and forget we’re on our way
but are we on our way, you say, I just
know that the whole bed starts
rocking, the whole room is shaking with
hundreds of little feet, trotting, trotting
hundreds of little voices, they laugh and take
us with them, you say, and the fact that I
have no idea of the destination
is kind of all right, but that I also
can’t remember where we started
that’s the limit, you say, our clothes go on
panting on the floor, that’s the limit,
you repeat, that really is the limit
Liefdesklacht
Ik weet niet wat het is, zeg je, er drommen
kabouters rond ons bed wanneer ik aan
je oorlel knabbel en vergeet dat we op weg zijn
maar zijn we wel op weg, zeg je, ik weet
alleen dat heel het bed begint
te schokken, dat heel de kamer davert van
honderden kleine voeten, dravend, dravend
honderden kleine stemmen, lachend gaan ze
met ons aan de haal, zeg je, en dat ik
geen flauw benul van de bestemming heb
is nog tot daaraantoe, maar dat ik zelfs
vergeten ben waar we ooit zijn vertrokken
dat gaat te ver, zeg je, onze kleren liggen
nog na te hijgen op de vloer, dat gaat
te ver, herhaal je, dat gaat echt te ver
Uit: Als niemand vangt (2014)
~
On the empty pillow by my side
A passport, my name
your picture, with this writing
attached: I lost
your passport, lovey, and because
I really thought I was you, I went
to the district office
for a new one, they asked
name, date of birth and if I
had already filed a report, I went
to the police station, they asked
name, date of birth and if I
could identify myself, but I
lost my passport, so off
to the district office, they ask
name, date of birth and
they confirm that I’m you
they confirm that your passport is lost
then quickly get a photo taken and
that’s that, don’t you think
we look pretty much alike?
Op het lege kussen naast me
Een paspoort, mijn naam
jouw foto, met aangehecht
dit schrijven: ik was
je paspoort kwijt, liefje, en omdat
ik echt vond dat ik jou was, ik
naar het stadsdeelkantoor
voor een nieuwe, vragen ze
naam, geboortedatum en of ik
al aangifte had gedaan, ik
naar het politiebureau, vragen ze
naam, geboortedatum en of ik
mij kon identificeren, maar
paspoort kwijt, dus ik
naar het stadsdeelkantoor, vragen ze
naam, geboortedatum en
ze verklaren dat ik jou ben
ze verklaren dat je paspoort kwijt is
dan nog snel een foto laten maken en
klaar is kees, vind je
ook niet dat ik lijk?
Uit: Als geen ander (2008)
~
Paper plane
You said you wanted to fold me into a paper plane
you wanted to see me sailing down from your fourth-floor window
it was summer and I made a swerve, a butterfly
was startled, almost landed on a wing, your window
became smaller and smaller, the gardens
waiting for me below didn’t come closer
I read this in a wad of paper crumpled so much
that it would never again sail through the air
or it might at the most in a childlike curve
Vliegtuigje
Je zei dat je een vliegtuigje van me wilde vouwen
je wilde me vanaf je raam op vierhoog omlaag zien zeilen
het was zomer en ik maakte een zwenking, een vlinder
schrok op, landde bijna op een vleugel, jouw raam
werd kleiner en kleiner, de tuinen die beneden
op mij wachtten kwamen maar niet dichterbij
dit las ik in een propje papier zo verfrommeld
dat het wel nooit meer door de lucht zou zeilen
of hooguit in een kinderlijk boogje
Uit: Als geen ander (2008)
